Caspe 2015 (part I), De afsplitsing

Lucky basterds,

Tja, sommige vrienden kunnen het zich veroorloven om niet één maar twee keer binnen 12 maanden naar de Ebro te gaan. En zo togen Thierry en Nick vergezeld door nieuweling Marcel, richting Caspe. Deze keer niet vliegend maar in een grote TMB bus die volledig afgeladen met allerlei aas, vismateriaal en proviand de lange reis zou afleggen. Er was al een knappe dubbele woning gehuurd, pal aan het water. Dubbel, om te voorkomen dat ze buren zouden krijgen die wellicht juist het ultieme stekkie zouden veroveren. En verwachtingsvol werd aan de lange rit begonnen.

Zonder al te veel problemen aangekomen in de buurt van Caspe, werden de hengeltjes al snel uitgerold.
En daar zaten ze dan. De korte nachten, verscholen achter of beter gezegd in de karpertent, soms ingedut, wachtend op het afgaan van de piepers.....

Het vissen ging moeizaam. Het aantal aanbeten viel wat tegen. En wat er gevangen werd was, naar Ebrose verhoudingen, aan de kleine kant. Nee, geen 40-ers, laat staan iets tegen de 50. Maar misschien moest de plek eerst nog op stoom komen. Een paar dagen goed voeren zou z'n werk vast wel gaan doen. Toch?

Na een paar dagen buffelen maar weer eens een happie eten op het gezellige plein in Caspe. De heren werden begroet door de vriendelijke restauranteigenaar (poljoos even een dag van tevoren bestellen graag) die ze nog kende van voorgaande jaren. Heerlijk eten weer. En wie kwamen ze ook in Caspe tegen....onze good old gids Ron! Maar liefst 4 x onze gids tijdens eerdere trips, waarbij we na de laatste keer vanwege enkele irritaties over en weer hadden besloten om even een pauze in te lassen. Weer een goede leer om niets aan het toeval over te laten, maar van tevoren (toch even mailen dus) hele duidelijke afspraken te maken én na te komen. Met pauze bedoel ik dat we, de harde kern van Thierry, Bert, Gerrit en ik, het op 3-10-2015 eens gaan proberen met een Engelse gids van CatfishingCaspe. We gaan dus weer internationaal en hebben, zie eerdere blogs, eerder al gevist met Duitse en Belgische gidsen. 
We zullen zien hoe 't loopt en wat we daarna gaan beslissen. Gelet op de site van Steven weet ook hij wel waar Abraham de meervallen haalt. Maar er zijn immers zóveel opties, zoveel bedrijven met allerlei nationaliteiten. Wellicht weer in Caspe en omstreken, maar daarnaast lonken ook andere buitenlanden. Zo geeft de Po (Italië) steeds grotere vissen prijs (al tegen de 3 meter....) en ook daar kun je gegidst vissen. En wie weet in de Thaise vismeren of rivieren......(zie eerdere blogs waarbij verteld is over het 4 meter plus monster van Nick). Maar er kan tussendoor nog zoveel gebeuren en back to basics kan, na een goede babbel onder genot van, uiteraard ook altijd nog. Wat dat betreft blijven we een zwak houden voor Ron en zijn lieftallige echtgenote. 
Inderdaad even terug naar deze basics. Toevallig had Ron deze week geen gasten en ruimhartig bood hij aan dat men op "zijn" vaste stek tegenover het welbekende Chiprana mocht komen vissen. Daar maakten de mannen dankbaar gebruik van. Als vanouds werd het kamp opgebouwd op Rons's place. Hier was al goed gevoerd, de plaats had zich immers eerder al als topplaats bewezen. Op de foto's is overigens ook duidelijk te zien dat deze knapen het vooral op karper voorzien hebben en de meerval meer als bijvangst zien. In oktober zal het ongeveer andersom zijn, wellicht dat Thierry daar iets anders over denkt (daarom zullen er sowieso ook karperstokken uitstaan).

De foto's zeggen weer genoeg en tevreden, met dank aan Ron (die overigens zelf ook meeviste), keerden de mannen huiswaarts.

Wat de harde kern betreft (deze keer weer met z'n 4-en), op naar 3-10!! Op dit moment van schrijven nog maar 5 weken wachten.....

Natuurlijk zal van de oktobertrip ook een uitgebreid verslag (part II) volgen. Temeer omdat we gebruik maken van een nieuwe gids. Tot na oktoberrrrrr.