Caspe 2015 (part 2) Oktoberhunt naar 2 plus

Caspe 2015, oktober.

Vandaag 15-9-2015. Nog 2 ½ week te gaan. De spanning neemt al iets toe. De kiem is in 2005 al gelegd, de kriebel begint al weer iets te broeien (en gaat nooit meer weg). De start van iets wat uitgroeit tot het schoolreisjegevoel op de dag voor en van vertrek. Heb ik aan alles gedacht? Even het rijtje bij langs, de vliegtickets (duur deze keer), parkeerplaats op het vliegveld, de huurauto (erg duur in Reus), de route naar Caspe (voor het eerst vanuit Reus naar Playas de Chacon bij Caspe), alle data, wat was ook alweer het restbedrag voor de gids en het huisje, en alles in z’n algemeenheid. 
Ik herinnerde me dat ik een mailtje van Ryanair had gekregen, maar even openen. “Heb je al ingecheckt”, nodigde de tekst uit. Mmmm, nu al? Meestal mocht dat pas 2 weken voor vertrek. Toch maar even kijken of dat inderdaad al mogelijk was.

  “Klik hier om in te checken”, las ik na het invullen van de unieke boekingscode en wat basisgegevens. Gelukkig werd ons gehele viertal genoemd, niemand vergeten, dat zat wel snor dus. Is ook zo. Alle paspoortgegevens moesten er natuurlijk ook weer in. In een slimme bui had ik die eerder al eens ingescand en bewaard. Moet ook wel omdat je die gegevens ook aan de visgids moet mailen om de vergunningen in orde te krijgen. Eerst ook maar even kijken of iedereen nog een geldig document heeft, dat is gelukkig zo. Dan secuur alle gegevens overnemen. Geen tikfouten maken, Ryanair wil alles van je weten. Nummers, geboortedatum, datum geldigheid paspoort, alles. Veel lange codes, fouten maken is geen optie (lees: kost geld). Moet je koffie? En het nieuws begint ook bijna. Hé, toch even afgeleid. De koffie smaakt, sinds we een bonenmachine hebben aangeschaft, toch wel weer heel lekker. Ik maak ‘m meestal extra strong, met de categorie allerzwaarste (extra dark, espresso). Verder met de laptop. Nog wat gegevens aanvullen. Wat! U bent langere tijd niet actief geweest, uw sessie is beëindigd…..Nou da’s mooi K. Alles geconcentreerd overnieuw intikken, k-programma…..Hé, hé, eindelijk klaar en rap getikt binnen de kennelijk vastgestelde tijd. De basisgegevens zijn ingevoerd. Nu nog even inchecken, daar was het immers allemaal om te doen, nietwaar. Maar wat blijkt….alleen als je extra betaalt voor een voorgeprogrammeerde stoel of iets anders duurs of extra’s wilt mag je je nu al inchecken. Wil je niets extra’s moet je wachten tot eind september….ja, da’s lekker. Inchecken voor de terugreis kan sowieso nog niet en ook sowieso pas nadat we vertrokken zijn. Ga er maar van uit dat onze gids een printer heeft, anders wordt het uitprinten van de retourtickets nog een exotisch experiment.

Maar goed. Geen gechagrijn, 10 dagen Spanje, dus niet zeuren.

In gedachten zie ik ons al weer lui in een comfortabele karperstoel hangen. De leuning iets verder dan normaal naar achteren gesteld, nog vermoeid van de lange reis en korte nacht. De koelbox tot aan de nok gevuld met lekkere broodjes ei met spek, ham/kaas en laten we de Spaanse worsten ook zeker niet vergeten. Die laatste om zo nu en dan ongegeneerd een ferme hap van af te bijten. Nee, honger lijden zullen we niet, alhoewel het weer wel vaak dorstig maakt. Wat het eten betreft gaat handigerd Thierry ook weer mee, dus dat wordt extra genieten. Voor je het weet tovert hij iets heerlijks van het bushvuur pal aan het water. Ook lekkere verse koffie fabriceren is voor hem geen probleem. De berichten uit Caspe liegen er momenteel niet om. Menig 230 en 240 plus wordt aan de kant getrokken, dat beloofd dus wat, de verwachtingen zijn best hoog gespannen. Van de 4 die mee gaan heeft alleen Bert de 220 grens bereikt. Ikzelf mag me gelukkig prijzen met meerdere exemplaren boven de magische 2 meter (pr = 208). Thierry en Gerrit zitten beiden net onder de 2 en vooral daar moet dit jaar verandering in komen. 

Dit jaar dus een nieuwe gids, nieuwe ronde nieuwe kansen. Na een Nederlander, Duitser, Belg via een Duitser, Nederlander, nu dus een Engelsman. Z’n site, http://www.catfishingcaspe.com/, de foto's en de goede vangstberichten beloven veel goeds. 

 

Zoals gezegd zijn we vaker van gids geswitcht en hebben daarbij gemerkt dat men dan vooral het 1^e jaar extra z’n best deed. Waren we eenmaal binnen werden de teugels gevierd. We hebben zo van alles beleefd met gidsen, in de eerdere blogs ben ik zeer mild geweest. In willekeurige volgorde, zwaar blowende gidsen (ofwel, de hele dag stoned als een aap gidsen), zwaar drinkende gidsen, zelf vissende gidsen (pal op onze plek zodat wij minder vingen), ruziemakende gidsen, onze koelbox leegdrinkende gidsen, van alles beloven maar niet doen gidsen, niet aanwezige gidsen, 1 kamp gidsen (terwijl we 2 kampen hadden), zoek maar iets anders gidsen en natuurlijk ook hele goede gidsen. En dan te bedenken dat we duizenden euro's betalen voor het vangen van die vissies.....Dit klinkt wat negatief, maar dat is zeker niet de bedoeling. Wat hebben we gelachen, gevangen, plezier beleefd, genoeg om alweer de stoute schoenen aan te trekken.

Maar Steven is de allerbeste gids. Uiteraard zeg ik dit ook omdat 3-10 nog moet komen, we zullen zien en zijn, zoals altijd, optimistisch gestemd.

Meer voorbereidingsnieuws in de volgende blog.