2012 - 3 Caspe en Chiprana, Meer monsters en MacGyver

Poes, burning hot, foute vis en even afkoelen

Een paar dagen geleden was Spoorloos op tv. Een mooie uitzending, we mogen er graag naar kijken. Het betrof een zoektocht naar Colombiaanse familieleden enzo, aardig zielig verhaal (vond mijn vrouw), maar liep uiteindelijk goed af.
Ik weet dat Ron & Angelique ook regelmatig naar de Nederlandse tv kijken en kennelijk heeft dat Angelique geïnspireerd om enig speurwerk te verrichten. Wat blijkt, onze kleine rooie rakker uit blog 2011-1 (en verder), die we tot ons aller grote spijt (vooral ook van Johan) moesten achterlaten in een leeg, kil, eenzaam huisje, weliswaar met nog een grote bak voer, maar daarna sprinkhanen eten, zonder onze liefde en aandacht (snif), is gelukkig liefdevol geadopteerd door een vervolgvisser die kort na ons in het huisje kwam. Hij, tegenwoordig heet ie Garfield, leeft als een verwende prins in Nederland (daar hebben we er in Nederland meer van, binnenkort zelfs eentje die een kroon mag opzetten). Aan die luxe van Garfield kan "3 vingers in de lucht" Willem nog een puntje aan zuigen. Bijgaand het bewijs daarvan (met dank aan Angelique). Leuk toch? Kan zo in Shownieuws. Wat daar ook zo in kan is het mooie veel te dure maar welkome cadeau dat m'n kinderen + aanhang voor me hebben gekocht (kwas 24-4 jarig) . Een prachtig statief voor de nieuwe camera, waar nog meer mooie visvangfilms en andere avonturen (nu helemaal op stabiele wijze) mee gemaakt kunnen worden. Wel heel lief van ze.

Verder met de blog van 2012, dag 2.

Alles weer 't schip in

Genoeg emotioneel gedoe.

Nu Thierry het ritueel kende, gaf hij aan opnieuw met Ron het kamp op te zullen bouwen. Prima, vonden wij, zorgden wij wel weer voor de broodjes, de gevulde koelbox en alle andere benodigdheden. 

Op dag 1 zag je ons al diverse keren afkoelen in het water. Het was warm, bloody warm. De parasols van Ron gaven wel enige verkoeling, maar er moest meer schaduw komen. Geen probleem voor onze MacGyver. Een paar touwen, een stuk gevonden zeil en voor we het wisten hadden een mooie overkapping. Mooi, maar nog niet goed genoeg. Dit is nog maar het begin, gaf Thierry aan, ik ga nog uitbouwen. We hadden er alle vertrouwen in.

Geniaal strak afgehangen schaduw

De hengels stonden weer en we gingen verder waar we op het vangstlijstje gebleven waren.

Probleem was een beetje dat we teveel karper op de meervalstokken vingen. We hadden afgesproken dat de vangstbeurt bleef staan als je een "verkeerde" ofwel "foute" vis ving, maar na 3 karpers achter elkaar op een meervalstok wordt het wel een keer welletjes. Dan krijgen de anderen beslist vangstjeuk. We bedachten vervolgens het concept 2 strikes and you're out. Dus, na 2 karpers was je meervalbeurt voorbij. Maar goed. Op die manier kwam een ander ook nog weer eens aan de beurt.

Neemt niet weg dat het vangen vrolijk verder ging. Gerrit als eerste. Geconcentreerd, met scherpe blik, takelde hij er zomaar weer een mooie meerval uit. Qua aantal lagen we, als het dagaantal zo door zou gaan, voor op alle eerdere jaren. Ook nu leek Ron dus weer gelijk te krijgen. Eerder is meer, later is minder maar groter. Wij vonden alles prima! Heerlijk geluid toch zo'n gierende molen, gggggzzzzzz.

Lucky Gerrit. Nog pijn in de kuiten en op vele andere plaatsen van het meervalvangen , rammelde er alweer een karperstok. Natuurlijk weer geen kleintje, het kon alweer niet op! Tijd om even een biertje te drinken was er niet en dat voelde Ron uiteraard feilloos aan. Verdorsten moesten zijn mannen zeker niet. Gerrit geniet er met volle teugen van!

Geen tijd voor een biertje. Ron voorkomt uitdrogingsverschijnselen bij zijn gasten.

Aangesterkt drilt Gerrit verder

Nu de dorst weg is, is het makkelijk vangen

Het bijzonder mooie resultaat

Na Gerrit mocht ik mijn kunsten weer vertonen. Écht, het verveelt nooit. Ga gewoon eens mee. Wat voor mij wel iets gemakkelijker is, is om even wat gewicht in de strijd te gooien. Even lekker achterover leunen en laat die gup maar trekken. Hij of ik, desnoods laat ik me het water intrekken en sjees ik er op m'n maat 49 achteraan. Kijk toch eens naar die blije (ongeschoren) kop. Is dat genieten of niet!

Toch wel flink krom, duidelijk geen karper

                                        Word ik daar zowaar naar voren getrokken????

Is ie mooi of niet!!!

Meerval nummer zoveel, wel ff het shirtje uit voor het slijm

Tussendoor vingen Thierry en Bert ook hun beestjes, maar stom stom stom, ik had de oplader van de filmcamera vergeten. Ik had alleen een kabeltje bij me om beelden op de meegenomen laptop te zetten. De camera laadde daarmee wel iets op, maar slechts minimaal. Ik moest me dus beperken tot de naar mijn inschatting interessantste drills en kort filmen dus. We waren dus meer aangewezen op de foto's van Bert, vandaar dat hij er nu een beetje bekaaid vanaf komt.

Krom, krom, krom

                       

Thierry alweer. Hengel omhoog, spelen met de slip, altijd een strakke lijn en pompen en lijn pakken waar mogelijk. Maar eigenlijk hoefde je dat niet meer te zeggen. Hij was een snelle leerling waarbij spanning langzamerhand ook steeds meer plaats begon te maken voor plezier, kijk een wat weer een bjoetie!

Kort daarop aan de meervalhengel alweer beet

Prachtige vissen, het kon werkelijk waar niet op!

Wie het kleine niet eert

 Ze zitten er niet alleen van meerdere meters. Ook deze pigmeemeerval had trek in een brok.

Hoe smaakt zoiets?

Tijd om even te pauzeren. Even een broodje, even relaxen en vooral daarna ook even afkoelen.

 De hengeltjes staan er mooi bij

Van dat koele water knap je ff op

Eventjes watertrappen     

                                                Zeg Ron, moet ik nu echt okselspray onder doen?

Op naar de volgende vangsten!

2012 - 2 Caspe en Chiprana, Meer monsters en MacGyver

Uit met die hengels!

Traditiegetrouw maakten we ons gereed voor de 1e visdag. Voor Thierry was alles nieuw, maar hij paste zich prima aan binnen de visfamilie. Sterker nog, zijn initiatief, handigheid en last but not least kookkunst (hij is o.a. chefkok in een van de betere Franse etablissementen geweest) willen we niet meer kwijt. Ook dit jaar, september 2013, gaat hij gelukkig mee en wat ons allemaal betreft, blijft dat ook in de toekomst gewoon zo.

Ron zou langskomen om de boot, die bij het huisje lag, achter de auto te hangen. De boot kon daardoor ook direct voorzien worden van al het vismateriaal, het materiaal om het kamp mee op te bouwen en natuurlijk het proviand.

We zouden gaan vissen in de buurt van Chiprana, een van de vertrouwde stekken van Ron. Goed bevisbaar, zolang de waterstand maar meewerkte en dat was gelukkig zo. Maar vooral ook een rustige plaats. Ook dat laatste is plezierig omdat vissers links en rechts dan niet boven op je lip zitten en je de hengels waaiervormig goed kunt spreiden. 

Ook Ron heeft er weer zin in

Thierry gaat met Ron in de boot mee

Uitleg over de visplaats

Ron en Thierry dus met de auto naar de boothelling in Playa de Chacon, om vanaf daar richting Chiprana te varen. Bert, Gerrit en ik gingen met de auto naar Chiprana city, om vanaf de overkant met de boot door Ron te worden opgepikt.

Aangekomen bleek dat de mannen al flink hadden gewerkt. De stoeltjes waren al uitgeklapt en nodigden uit om weer lekker relaxed naar de hengeltoppen te gaan turen.

Uitzicht vanaf de stoel. Aan de overkant een bekend oriëntatiepunt, de watertoren van Chiprana.

Los van dit mooi uitzicht zie je in het filmpje ook nog even ons kamp en het eerste biertje. De koelbox gaf weer een keur aan gele gluipers. Wil je een San Miguel, groot of klein? Of toch liever een rode of zelfs, voor de echte liefhebbers, een zwart blikje Estrella Damm? In ieder geval, PROOST!

De kroeg van Gerrit, voor elk wat wils!

De eerste aanbeet, Ebisu kijkt mee

De loting was simpel deze keer. Eerst nieuweling Thierry dan de rest.

Al jaren had hij bij familiefeesten (hij is aangetrouwd via mijn vrouws kant) de grote verhalen moeten aanhoren en de filmpjes en foto's moeten aanschouwen (ja, dan zijn we even opdringerig vanwege het enthousiasme), maar nu was hij er dan eindelijk bij. 

Hij was er helemaal klaar voor. Ben je nerveus? Best wel. Ik verbeelde me dat ie 't schuim op de mond had staan van spanning....(net als wij) of was dat toch van een slok bier?

Lang hoefden we niet te wachten. De eerste aanbeet, van de vele die nog zouden volgen, kondigde zich met veel lawaai aan. 

Ebisu, god van de vissers

Thierry had mazzel. Of er even in te komen, testte Ebisu (god van de vissers, zie plaatje) hem eerst.  Het was een flinke karper. Sowieso direct al de grootste karper die hij ooit gevangen had.

Vlot daarop volgde voor hem de volgende. Het gepraat tussendoor. De kreten van power. Binnensmonds gegrom, verstrakkende spieren, die strakke bek, alles is vastgelegd op de film. We willen natuurlijk deze voorvallen voor onze trouwe bloglezers niet onthouden. Daarnaast, zo heb ik uit menig vrouwenmond gehoord, is hij in combinatie met z'n Franse accent, ook een een lekkere verschijning, geen idee waarom......(uiteraard doel ik hier op de karper natuurlijk).

Dus dames, enjoy!!

Na de karper, die hij op de meervalhengel ving, opnieuw een forse aanbeet. Hard werken voor Thierry. Dit is different koek dan de forellenvijver in Ter Apelkanaal. Nu een fraaie meerval, nog harder werken, de allereerste van z'n leven. Toch een geweldig gezicht als je een meervalmaagd met grote ogen van ongeloof weer aan de hengel ziet. Showtime, fraaie foto's van de vangsten.

Kromme hengel

Karper in actie

Bijna binnen, nog erg krom, hengel omhoog

Zuinig op de vis, zoals altijd

FF wegen, een prachtig exemplaar

Daar doe je het voor...

Na de karper volgde dus de fraaie meerval. Het kon niet op voor onze beginner. De smile zegt genoeg, ook bij hem was het virus gezet.

Wat staat ie alweer krommmmm

Ron ziet dat Thierry geen amateur is, dit komt wel goed, handjes in de zij.

Kom hier met die vis!! J'adore le silure

Thierry, maar niet alleen hij, genoot van iedere seconde. Wat was dit, was een vis, wat een monsters, c'est tres bien. Hij kon het maar amper geloven dat alle woeste verhalen toch werkelijk waar bleken te zijn. Quel beau poisson.

Na Thierry kwam Bert in actie. Ook voor hem direct een hele beste. Met veel pijn en moeite en een lange dril kreeg Bert eindelijk vat op hem. 

Je moet je voorstellen dat iedere vangst mooi is en door ons uitgebreid gevierd wordt. Ook apart voor Ron. Bij de ene klup vissers is het balen dat er bij karper onder de 40 pond wordt gevangen, maar zeldzamer is het dat, zoals bij ons, iedere vis wordt gewaardeerd. Wat de meerval betreft, exemplaren van 140 cm of groter zijn echte knokkers die niet zomaar binnen zijn, hard werken dus. Het kan best zo zijn dat een vis van 150 cm meer werken is dan een 175 exemplaar.

Trotse vanger

Het vangen ging zoals geprogrammeerd door. Na Bert was ik aan de beurt. Heerlijk zo'n meervalrun aan de karperhengel. Duidelijk is te zien dat Ron dan alert in de buurt blijft om, waar nodig, de slip te sturen. Verspelen is immers geen optie. 

Wat weer een mooi exemplaar, ik hou er van!

Na de heerlijke meervalvangst op de karperhengel, mocht ik gelijk door met een heerlijke karpervangst op de meervalhengel. Tja, vis is niet te sturen en dat "risico" loop je nu eenmaal als je met hetzelfde aas vist. Neemt niet weg dat het allemaal dikke pret is, wat nooit, maar dan ook nooit verveelt. 

Net geen 28 kilo

Zolang ik een hengel kan vasthouden, op mijn benen kan staan en de portemonnee het trekt, 
ben ik er bij en zal ik jaarlijks een trip organiseren. Wie mee wil gaat mee, hoe meer zielen hoe meer vreugd!



Vooral lachen en stoer kijken (niet gespeeld)

Vanwege de heerlijke temperatuur besloot Thierry de vis al tegemoet te zwemmen. Hij moest eens weten wat voor reuzemonsters onder hem door zwemmen, 2 meter? 2.30? 2.50? ieder moment loerend om toe te happen....

 

De truc is om je armen naar voren te doen, lijkt ie groter

Ook Gerrits vangst mag natuurlijk niet ontbreken. Geconcentreerd, met oog voor de natuur, pratend met de vis, ondertussen eenwordend met de grote Manitu-visgeest, die hij spiritueel had opgeroepen (ja, het werkt echt), zorgde voor een mooie vangst.

Dag 1 verliep dus uitstekend, qua aantal zouden er nog velen volgen. Misschien een recordaantal?