2012 - 6 Caspe en Chiprana, Meer monsters en MacGyver

The next day, wat een record; de verdere heerlijke (bijna) laatste dagen 

Zo is er een officieel meerval-wk, zo trekt Ross Honey de stekker er uit. Zo blazen de inwoners van Chiprana en omgeving het wk opnieuw leven in, zo wordt ook daar de stekker weer uitgetrokken. Jammer natuurlijk. Hadden onze Ron en Co (wat mij betreft aangevuld met mij, ha ha) een, zeg maar, hattrick kunnen scoren. Het mag helaas niet zo zijn.
Voordeel is wel dat wij dus in ieder geval weer met de wereldkampioen op stap gaan.

Terug naar een van de laatste blogs. Ik overweeg hierna nog 2 blogs te maken. Een met de afsluiting van 2012 en een met de mooiste foto's van 2005 tot en met 2012.
Mochten er tussentijds nog zaken te melden zijn, regel ik natuurlijk nog iets.

Terug naar de avonturen van 2012.

Gerrit en ik werden op ons gemakkie wakker. Ik die nacht snurkend als een dolle (als je goed oplette zag je de mieren en kakkerlakken spoorslags het huisje verlaten), hij oordoppen, dus geen last.
De taken waren nu iewat anders verdeeld, omdat wij voor het ontbijt voor de mannen aan het water zouden zorgen. We maakten er daarom iets extra lekkers van, met tomaatjes en blaadjes sla ertussen, én her en der een extra plakje ham en kaas enzo.
Ook de drinkerij werd meegenomen, de koelelementen die we in de boxen hadden achtergelaten moesten het nog maar een dagje vol houden, de enkele koelelementen die nog in de vriezer zaten namen we mee.

Na alles ingepakt te hebben reden we weer richting Chiprana om daar onze huurauto (een knaloranje Ford, wat in het begin ons voetbaloranjegevoel nog aanwakkerde) te parkeren. De overkant ff inseinen dat we gearriveerd waren. Het bootje pruttelde al rap onze kant op. Natuurlijk waren we reuze benieuwd wat de nacht had opgebracht. Daar kwamen we al snel achter.

Bert nam een slok verse Thierry-koffie en vertelde: .........."De nacht was weinig loos. Zo nu en dan wat geknabbel, een snelle tik en daarna stil, maar het zette allemaal helaas niet door. Het was lekker warm in de slaapzakken en de bedjes lagen comfortabel. De oogjes van een ieder vielen al snel toe.
Tot.....het was al licht, zo tegen 7, een van de karperhengels door de bewaking knalde. Pieppppppppp. Wie was er als eerste uit? Ron deed snel z'n slaapzak uit, Thierry keek nog verward om zich heen, en graaide naar z'n sigaretten, maar hij (Bert dus) sloeg aan. Vast? Langzaam trok de lijn naar voren en begon de hengel door te buigen...., ja..... hangen. Maar wat was dat....geen geklop op de lijn, geen gebeuk op de top, wel heel zwaar, gewoon hard trekken, moest eigenlijk meerval zijn, nog steeds geen gebeuk en kopgezwaai, toch karper, maar waarom dan zo zwaar????" Dacht je vat op hem te krijgen, ging ie er weer als een stoomboot vandoor. De slip iets strakker, geen effect. Te strak, de lijn sputtert, iets losser, de lijn giert weer....
Na een meer dan lange dril kwam het beest eindelijk richting de walkant. Klopte dat wel? Dus toch karper. Wat een beest, wat een gewicht....een exemplaar die zelfs menig meerval schrik aanjaagt".

Voor karpers heb je speciale bewaarzakken. Kun je zonder de vis te beschadigen in het water leggen zodat er genoeg zuurstof naar de vis gaat. Vol terechte trots deed Bert de rits van de zak open. Met open mond zaten we te kijken. De plaatjes zeggen genoeg....

Voorzichtig en liefdevol uit de bewaarzak

Mozes kriebel, 52 pond in volle glorie!!!

Wat een monster, wat een beest. Ron net te laat uit de slaapzak, bingo voor Bert. Kijk eens naar die ogen. Groter dan golfballen....schubben zo groot als schoteltjes, snorharen als slagtanden, niet te geloven! Bert kan 'm maar nauwelijks vasthouden vanwege z'n gewicht. Het oude record van 48 pond werd met 2 kilo verpulverd. Onze eerste vijftiger!

Thierry was alweer bezig om iedereen een vers bakkie te bezorgen. Na enig gepor in het vuur had ie dat zo weer aan de praat.

Met de blote handen gevangen!

Uit een andere bewaarzak toverde Thierry nog 2 fraaie karpers tevoorschijn. Zelf gevangen, maar zonder hengel!! Deze exemplaren waren zo druk met het schoren bezig dat ze niet gemerkt hadden dat Thierry ze uit het water tilde. Een tiental meters links van ons was een grassige onderwaterwereld waar het bleek te wemelen van de karpers. De een klapperde nog meer dan de ander. Met enige handigheid waren ze zo te pakken. En het waren zeker niet de kleinsten....


Terwijl Thierry nog aan het showen was, rammelden de  hengels alweer. Zowel voor Bert als Gerrit alweer een paar mooie showelementen.

Namopperen van Ron (te traag)

Terwijl het zonnetje alweer begon te branden mopperde Ron nog wat na omdat hij niet snel genoeg uit z'n slaapzak was. Vervolgens begonnen we het kamp weer te voorzien van schaduw en werden de schermen weer opgezet. Wat zaten we daar toch heerlijk relaxed. Tussen de middag begon chefkok Thierry de laatste hamburgers te grillen die nog over waren van de avondmaaltijd  Het smaakte weer prima zo daar aan de waterkant.

Gerrits vangstlijstje, alles werd genoteerd

Dubbeldril en dubbenvangst van 2 kleine meervallen

Heerlijke hamburgers

Uitbuiken in de schaduw

Onze uitbuiktijd liep zo ongeveer synchroon met de rustpriode van de vissen.  Tot zo'n 11.30 werd er 's morgens gevangen, dan was er rusttijd tot pak 'm beet 14.30 en daarna werd er tot 16.30 weer gevangen. Konden wij mooi even relaxen, een tukkie doen of de omgeving verkennen.

Ah, het was alweer 14.30, de hengels begonnen weer te rammelen. Had onze Ron toch mooi even geregeld zo.

Kromme hengel voor Gerrit

 Laatste pogingen om te ontsnappen

 Blije Gerrit

 Krachtpatser

Hoe voorkom je dat er water in je blikje komt?

 Gepakt en gezakt op weg terug

 Kapitein Thierry

 Onderweg, collegavissers

 Huisjegenoot

Die avond zou Nederland z'n laatste poging doen om toch nog verder in de poule te kunnen. Alweer drama, ook wedstrijd 3 was nada.

Er is nog hoop!

 Gerrit ziet het al niet meer zitten en ruimt de keuken op

 Alweer een slaapverwekkende wedstrijd. Ron kreeg een dekentje, want het koelde 's avonds best af

Ach, wat kon ons dat stomme voetbal ook schelen, met die verwende nesten die miljoenen verdienen. Allemaal er uit schoppen. Samen gezellig de avond doorbrengen, veel belangrijker, en morgen weer lekker vissen.

Ook het vangen ging gewoon door. Zo ving je 2 karpers tegelijk en zo 2, niet al te grote, meervallen. Het kon niet op. Het aantalrecord van een visvakantie in z'n totaliteit was inmiddels al lang gesneuveld.