Caspe 2013, Vis, kneusjes en meer (4)

Team 2 dendert door

Vanwege drukte en andere bezigheden (o.a. olympische spelen) in dit deel wat meer filmpjes en plaatjes en wat minder tekst. Toch genoeg, zeker voor de visliefhebbers, om van te genieten lijkt me zo.

Langzaam keerde na de, laat maar zeggen handmatige vangst van de 215 jumbo door Ben, de rust weer terug.
De allereerste meerval en dan gelijk zo'n exemplaar. Dat smaakte natuurlijk naar meer. Als dit de trend zette, nou, dan hadden we nog het een en ander tegoed!

Buig...

Knap!!!

Dankzij genoeg reservemateriaal werd de hengel vlot vervangen door een ander exemplaar.

Maar waar lag het nu eigenlijk aan? Als je de beelden analyseert, zie je eigenlijk pas hoe veel er dan in een korte tijd mis zou kunnen gaan.
Even in chronologische volgorde:

• was het de onervarenheid van Ben (kan hij natuurlijk niets aan doen, je pakt een klapperende hengel en weet absoluut niet wat je te wachten staat, weet hij veel dat er een bromfiets aan de andere kant probeert jou het water in te trekken)?
• was het het te dicht draaien van de slip van de molen (een beetje dichter was geen probleem geweest en zou de vis genoeg hebben vermoeid, maar een paar beste slagen rond was iets teveel van het goede, hoe goed bedoeld ook)?
• was het de onervarenheid van Mick, de stagiaire (hij keek toe hoe de molen een paar slagen werd dichtgedraaid en moedigde dit zelfs aan, "ja, draai de slip maar dicht!")?
• was het een verkeerde wijze van de hengel vasthouden (tot en met het kurkdeel van de hengel zit je aan de veilige kant, daarboven benader je het breekpunt van de hengel, wat ook pardoes gebeurde)?
• of was het het vissen met een meervalhengel die z'n waarde nog niet bewezen had (de hengels waren fonkelnieuw en aan Ron beschikbaar gesteld om uit te testen)?

Trek je conclusies, maar die van mij is simpel, foute hengel, "ongeschikt" voor zulk zwaar werk. Ook al gaat alles fout, dergelijke hengels horen niet te breken. Zo herinner ik me nog de 196 cm en extreem zware meerval  die Gerrit (met hulp van Serge, een van Knittels gidsen) vanuit de boot ving. De hengel halverwege op de bootrand en maar buigen, bijna haaks op het kurkdeel, maar knappen ho maar, of was dat Duitse degelijkheid? En wat de stagiaires betreft? Respect voor mighty Mick en Kasper de klepper (ja, want kletsen kon ie, soms hield ie, uit tactisch oogpunt zullen we maar zeggen, niet meer op met praten en voorkwam daarmee regelmatig dat iemand even een tukkie kon doen). Je zou maar week in week uit nagenoeg selfsupporting door moeten brengen aan de waterkant. Je eigen maaltjes koken, 2 echte bobo's in the bush, Ron bofte er maar mee.

Verder vissen met team 2 (en team 1 slaapt)

Showdrillen

Vangdorst

Zoals gebruikelijk tijdens onze trips mogen de nieuwelingen de eerste vissen vangen, dus was het na Ben de beurt aan Nick op de meervalhengel.

Lang hoefde hij niet te wachten. Een felle ram en omdat Nick scherp was, was hij er dus vlot bij. Als ervaren karperdriller wist hij de vis uitstekend te pareren. Op de foto links is goed te zien dat hij met z'n hele lichaam aan het vissen is. Ging de vis naar links? Even een paso doble naar rechts. Trok ie te veel naar rechts, even een hupje naar links. Wat de souplesse en controle betreft, gingen de bordjes met de hoogste cijfers voor Nick omhoog, het ijsdansen in Sotsji was er niets bij.
Slechts voor een snelle slok (dorstige omstandigheden) werd het drillen even onderbroken, zo getuigt de foto rechts.
En ook dit was, om de woorden van Mick maar eens te gebruiken "een goeie vis hoor". Niks overhaasten, geen te dichte slip, maar concentratie en vakmanschap.

Binnen!

Nummer 2 op de mat

De vis was binnen. Ook deze weer ruim over de 150, de magische grens waarbij je écht weerstand begint te voelen. Nick's grootste vis ooit...
Stand 2-0 voor team 2.

Hij weegt er in

Zwaar?

Die is knap zwaar

Blije collega's

The beauty and the beast

Ff afkoelen voor Nick

En team 2 denderde door. Na Nick duurde het maar even of ook meervalhengel nummer 3 begon alweer te klapperen. Het leek opnieuw om een stevige jongen te gaan, Thierry had het er duidelijk zwaar mee.

Weliswaar ook voor hem een PR, maar net geen 2 meter (194). Wél weer meer dan 100 pond, geweldig!

Ook deze video straalt weer van het enthousiasme. Na al die vissen en al die jaren, het maakt niet uit, iedere vangst en zeker zulke exemplaren worden uitgebreid gevierd. Nick dacht overigens dat de snorharen van de meerval ook bij de lengte gerekend worden, maar helaas Nick, dat is niet het geval. Want anders hadden we de voorgaande jaren al de ultramegamagische grens van 250 overschreden. Nu is, zoals de trouwe bloglezers zich ongetwijfeld nog kunnen herinneren, Johan met 224 nog steeds "The King". Toch zal hij eens, nu hij al een paar jaar aan het vispauzeren is en samen met vrouwlief (wat kan ze toch heerlijk koken) de wereld verkent, het stokje moeten doorgeven. Wie weet wordt hij dan getriggerd om weer mee te gaan om zijn plaats te heroveren, we zullen zien.

Hier ook nog wat plaatjes:

Heule kromme hengel

Slijm op de bast

Trotse Thierry, dit weegt er in

Neemt niet weg dat het met 3 geschubde lummels van ruim boven de 150 ineens 0 - 3 stond, in het voordeel van team 2.

En daar bleef het net bij. Rammel, rammel, alweer een aanbeet op de meerval. Omdat de klok rond was, was het weer Ben's beurt en deze keer, na de leerzame lessen van nummero uno, geen problemen. 

Een mooie karper was het resultaat en zoals eerder al aangegeven, iedere vis, hoe groot of klein ook, is welkom. 

Natuurlijk ook nog wat mooie plaatjes van een genietende Ben, 0 - 4.

Dat zijn dus karpers

Wie lacht het liefst?

Team 1 schrikt wakker

Was vanuit team 1 nu louter gesnurk te horen (alhoewel zulks met Kasper in de buurt wat lastig was)? Het leek alsof de hengels op de kant lagen of er expres geen brokken aan de hair waren geknupt.

Met 0 - 4 aan de broek ineens toch actie in kamp 1. Thierry, die even op bezoek was, assisteert prima bij het binnenhalen van een mooie karper voor Gerrit. Eindelijk los!

Gewicht inschatten is nog even lastig voor Nick (de filmer), want hij zit steeds aardig aan de ruime kant. Ach, maakt niet uit, vis = plezier.

Toch best wel een dikke

Gerrit geniet van zijn eerste vangst

Iedereen vis

Het bleef daar deze dag niet bij. Team 2 ging nog even door en ook Nick ving zijn 2e meerval, een wat kleiner exemplaar, ikzelf nog een hele leuke rond de 160 en gelukkig ook een mooie karper voor Bert. 

De dag kon, los van de gebroken hengel, dus niet meer stuk. 

Meer dan voldaan en blij dat Ron voor ons deze vis had besteld, keerden we Chaconwaarts.

Even een drankje en wat napraten terwijl we op onze beurt voor de douche zaten te wachten. Alhoewel het meeste er al in de Ebro afgeschrobd was, dit om vooral te voorkomen dat je door honderden vliegen werd belaagd (geen bijters, wel kriebelaars), moest het opgedroogde slijm er natuurlijk wel weer af. Want echt, we meurden weer als de keien van de Vismarkt in Groningen aan het einde van een zomerse zaterdag.

Die avond geen gekokkerel, maar eten in Caspe. Eens zien of de bierglazen nog steeds uit de vriezer werden gehaald en hoe de kebab dit jaar smaakte.

.