Meerval: 2012 - 3 Caspe en Chiprana, Meer monsters en MacGyver

Poes, burning hot, foute vis en even afkoelen

Een paar dagen geleden was Spoorloos op tv. Een mooie uitzending, we mogen er graag naar kijken. Het betrof een zoektocht naar Colombiaanse familieleden enzo, aardig zielig verhaal (vond mijn vrouw), maar liep uiteindelijk goed af.
Ik weet dat Ron & Angelique ook regelmatig naar de Nederlandse tv kijken en kennelijk heeft dat Angelique geïnspireerd om enig speurwerk te verrichten. Wat blijkt, onze kleine rooie rakker uit blog 2011-1 (en verder), die we tot ons aller grote spijt (vooral ook van Johan) moesten achterlaten in een leeg, kil, eenzaam huisje, weliswaar met nog een grote bak voer, maar daarna sprinkhanen eten, zonder onze liefde en aandacht (snif), is gelukkig liefdevol geadopteerd door een vervolgvisser die kort na ons in het huisje kwam. Hij, tegenwoordig heet ie Garfield, leeft als een verwende prins in Nederland (daar hebben we er in Nederland meer van, binnenkort zelfs eentje die een kroon mag opzetten). Aan die luxe van Garfield kan "3 vingers in de lucht" Willem nog een puntje aan zuigen. Bijgaand het bewijs daarvan (met dank aan Angelique). Leuk toch? Kan zo in Shownieuws. Wat daar ook zo in kan is het mooie veel te dure maar welkome cadeau dat m'n kinderen + aanhang voor me hebben gekocht (kwas 24-4 jarig) . Een prachtig statief voor de nieuwe camera, waar nog meer mooie visvangfilms en andere avonturen (nu helemaal op stabiele wijze) mee gemaakt kunnen worden. Wel heel lief van ze.

Verder met de blog van 2012, dag 2.

Alles weer 't schip in

Genoeg emotioneel gedoe.

Nu Thierry het ritueel kende, gaf hij aan opnieuw met Ron het kamp op te zullen bouwen. Prima, vonden wij, zorgden wij wel weer voor de broodjes, de gevulde koelbox en alle andere benodigdheden.

Op dag 1 zag je ons al diverse keren afkoelen in het water. Het was warm, bloody warm. De parasols van Ron gaven wel enige verkoeling, maar er moest meer schaduw komen. Geen probleem voor onze MacGyver. Een paar touwen, een stuk gevonden zeil en voor we het wisten hadden een mooie overkapping. Mooi, maar nog niet goed genoeg. Dit is nog maar het begin, gaf Thierry aan, ik ga nog uitbouwen. We hadden er alle vertrouwen in.

Geniaal strak afgehangen schaduw

De hengels stonden weer en we gingen verder waar we op het vangstlijstje gebleven waren.

Probleem was een beetje dat we teveel karper op de meervalstokken vingen. We hadden afgesproken dat de vangstbeurt bleef staan als je een "verkeerde" ofwel "foute" vis ving, maar na 3 karpers achter elkaar op een meervalstok wordt het wel een keer welletjes. Dan krijgen de anderen beslist vangstjeuk. We bedachten vervolgens het concept 2 strikes and you're out. Dus, na 2 karpers was je meervalbeurt voorbij. Maar goed. Op die manier kwam een ander ook nog weer eens aan de beurt.

Neemt niet weg dat het vangen vrolijk verder ging. Gerrit als eerste. Geconcentreerd, met scherpe blik, takelde hij er zomaar weer een mooie meerval uit. Qua aantal lagen we, als het dagaantal zo door zou gaan, voor op alle eerdere jaren. Ook nu leek Ron dus weer gelijk te krijgen. Eerder is meer, later is minder maar groter. Wij vonden alles prima! Heerlijk geluid toch zo'n gierende molen, gggggzzzzzz.

Lucky Gerrit. Nog pijn in de kuiten en op vele andere plaatsen van het meervalvangen , rammelde er alweer een karperstok. Natuurlijk weer geen kleintje, het kon alweer niet op! Tijd om even een biertje te drinken was er niet en dat voelde Ron uiteraard feilloos aan. Verdorsten moesten zijn mannen zeker niet. Gerrit geniet er met volle teugen van!

Geen tijd voor een biertje. Ron voorkomt uitdrogingsverschijnselen bij zijn gasten.

Aangesterkt drilt Gerrit verder

Nu de dorst weg is, is het makkelijk vangen

Het bijzonder mooie resultaat

Na Gerrit mocht ik mijn kunsten weer vertonen. Écht, het verveelt nooit. Ga gewoon eens mee. Wat voor mij wel iets gemakkelijker is, is om even wat gewicht in de strijd te gooien. Even lekker achterover leunen en laat die gup maar trekken. Hij of ik, desnoods laat ik me het water intrekken en sjees ik er op m'n maat 49 achteraan. Kijk toch eens naar die blije (ongeschoren) kop. Is dat genieten of niet!

Toch wel flink krom, duidelijk geen karper

Word ik daar zowaar naar voren getrokken????

Is ie mooi of niet!!!

Meerval nummer zoveel, wel ff het shirtje uit voor het slijm

Tussendoor vingen Thierry en Bert ook hun beestjes, maar stom stom stom, ik had de oplader van de filmcamera vergeten. Ik had alleen een kabeltje bij me om beelden op de meegenomen laptop te zetten. De camera laadde daarmee wel iets op, maar slechts minimaal. Ik moest me dus beperken tot de naar mijn inschatting interessantste drills en kort filmen dus. We waren dus meer aangewezen op de foto's van Bert, vandaar dat hij er nu een beetje bekaaid vanaf komt.

Krom, krom, krom

Thierry alweer. Hengel omhoog, spelen met de slip, altijd een strakke lijn en pompen en lijn pakken waar mogelijk. Maar eigenlijk hoefde je dat niet meer te zeggen. Hij was een snelle leerling waarbij spanning langzamerhand ook steeds meer plaats begon te maken voor plezier, kijk een wat weer een bjoetie!