2012 - 2 Caspe en Chiprana, Meer monsters en MacGyver

Uit met die hengels!

Traditiegetrouw maakten we ons gereed voor de 1e visdag. Voor Thierry was alles nieuw, maar hij paste zich prima aan binnen de visfamilie. Sterker nog, zijn initiatief, handigheid en last but not least kookkunst (hij is o.a. chefkok in een van de betere Franse etablissementen geweest) willen we niet meer kwijt. Ook dit jaar, september 2013, gaat hij gelukkig mee en wat ons allemaal betreft, blijft dat ook in de toekomst gewoon zo.

Ron zou langskomen om de boot, die bij het huisje lag, achter de auto te hangen. De boot kon daardoor ook direct voorzien worden van al het vismateriaal, het materiaal om het kamp mee op te bouwen en natuurlijk het proviand.

We zouden gaan vissen in de buurt van Chiprana, een van de vertrouwde stekken van Ron. Goed bevisbaar, zolang de waterstand maar meewerkte en dat was gelukkig zo. Maar vooral ook een rustige plaats. Ook dat laatste is plezierig omdat vissers links en rechts dan niet boven op je lip zitten en je de hengels waaiervormig goed kunt spreiden. 

Ook Ron heeft er weer zin in

Thierry gaat met Ron in de boot mee

Uitleg over de visplaats

Ron en Thierry dus met de auto naar de boothelling in Playa de Chacon, om vanaf daar richting Chiprana te varen. Bert, Gerrit en ik gingen met de auto naar Chiprana city, om vanaf de overkant met de boot door Ron te worden opgepikt.

Aangekomen bleek dat de mannen al flink hadden gewerkt. De stoeltjes waren al uitgeklapt en nodigden uit om weer lekker relaxed naar de hengeltoppen te gaan turen.

Uitzicht vanaf de stoel. Aan de overkant een bekend oriëntatiepunt, de watertoren van Chiprana.

Los van dit mooi uitzicht zie je in het filmpje ook nog even ons kamp en het eerste biertje. De koelbox gaf weer een keur aan gele gluipers. Wil je een San Miguel, groot of klein? Of toch liever een rode of zelfs, voor de echte liefhebbers, een zwart blikje Estrella Damm? In ieder geval, PROOST!

De kroeg van Gerrit, voor elk wat wils!

De eerste aanbeet, Ebisu kijkt mee

De loting was simpel deze keer. Eerst nieuweling Thierry dan de rest.

Al jaren had hij bij familiefeesten (hij is aangetrouwd via mijn vrouws kant) de grote verhalen moeten aanhoren en de filmpjes en foto's moeten aanschouwen (ja, dan zijn we even opdringerig vanwege het enthousiasme), maar nu was hij er dan eindelijk bij. 

Hij was er helemaal klaar voor. Ben je nerveus? Best wel. Ik verbeelde me dat ie 't schuim op de mond had staan van spanning....(net als wij) of was dat toch van een slok bier?

Lang hoefden we niet te wachten. De eerste aanbeet, van de vele die nog zouden volgen, kondigde zich met veel lawaai aan. 

Ebisu, god van de vissers

Thierry had mazzel. Of er even in te komen, testte Ebisu (god van de vissers, zie plaatje) hem eerst.  Het was een flinke karper. Sowieso direct al de grootste karper die hij ooit gevangen had.

Vlot daarop volgde voor hem de volgende. Het gepraat tussendoor. De kreten van power. Binnensmonds gegrom, verstrakkende spieren, die strakke bek, alles is vastgelegd op de film. We willen natuurlijk deze voorvallen voor onze trouwe bloglezers niet onthouden. Daarnaast, zo heb ik uit menig vrouwenmond gehoord, is hij in combinatie met z'n Franse accent, ook een een lekkere verschijning, geen idee waarom......(uiteraard doel ik hier op de karper natuurlijk).

Dus dames, enjoy!!

Na de karper, die hij op de meervalhengel ving, opnieuw een forse aanbeet. Hard werken voor Thierry. Dit is different koek dan de forellenvijver in Ter Apelkanaal. Nu een fraaie meerval, nog harder werken, de allereerste van z'n leven. Toch een geweldig gezicht als je een meervalmaagd met grote ogen van ongeloof weer aan de hengel ziet. Showtime, fraaie foto's van de vangsten.

Kromme hengel

Karper in actie

Bijna binnen, nog erg krom, hengel omhoog

Zuinig op de vis, zoals altijd

FF wegen, een prachtig exemplaar

Daar doe je het voor...

Na de karper volgde dus de fraaie meerval. Het kon niet op voor onze beginner. De smile zegt genoeg, ook bij hem was het virus gezet.

Wat staat ie alweer krommmmm

Ron ziet dat Thierry geen amateur is, dit komt wel goed, handjes in de zij.

Kom hier met die vis!! J'adore le silure

Thierry, maar niet alleen hij, genoot van iedere seconde. Wat was dit, was een vis, wat een monsters, c'est tres bien. Hij kon het maar amper geloven dat alle woeste verhalen toch werkelijk waar bleken te zijn. Quel beau poisson.

Na Thierry kwam Bert in actie. Ook voor hem direct een hele beste. Met veel pijn en moeite en een lange dril kreeg Bert eindelijk vat op hem. 

Je moet je voorstellen dat iedere vangst mooi is en door ons uitgebreid gevierd wordt. Ook apart voor Ron. Bij de ene klup vissers is het balen dat er bij karper onder de 40 pond wordt gevangen, maar zeldzamer is het dat, zoals bij ons, iedere vis wordt gewaardeerd. Wat de meerval betreft, exemplaren van 140 cm of groter zijn echte knokkers die niet zomaar binnen zijn, hard werken dus. Het kan best zo zijn dat een vis van 150 cm meer werken is dan een 175 exemplaar.

Trotse vanger

Het vangen ging zoals geprogrammeerd door. Na Bert was ik aan de beurt. Heerlijk zo'n meervalrun aan de karperhengel. Duidelijk is te zien dat Ron dan alert in de buurt blijft om, waar nodig, de slip te sturen. Verspelen is immers geen optie. 

Wat weer een mooi exemplaar, ik hou er van!

Na de heerlijke meervalvangst op de karperhengel, mocht ik gelijk door met een heerlijke karpervangst op de meervalhengel. Tja, vis is niet te sturen en dat "risico" loop je nu eenmaal als je met hetzelfde aas vist. Neemt niet weg dat het allemaal dikke pret is, wat nooit, maar dan ook nooit verveelt. 

Net geen 28 kilo

Zolang ik een hengel kan vasthouden, op mijn benen kan staan en de portemonnee het trekt, 
ben ik er bij en zal ik jaarlijks een trip organiseren. Wie mee wil gaat mee, hoe meer zielen hoe meer vreugd!



Vooral lachen en stoer kijken (niet gespeeld)

Vanwege de heerlijke temperatuur besloot Thierry de vis al tegemoet te zwemmen. Hij moest eens weten wat voor reuzemonsters onder hem door zwemmen, 2 meter? 2.30? 2.50? ieder moment loerend om toe te happen....

 

De truc is om je armen naar voren te doen, lijkt ie groter

Ook Gerrits vangst mag natuurlijk niet ontbreken. Geconcentreerd, met oog voor de natuur, pratend met de vis, ondertussen eenwordend met de grote Manitu-visgeest, die hij spiritueel had opgeroepen (ja, het werkt echt), zorgde voor een mooie vangst.

Dag 1 verliep dus uitstekend, qua aantal zouden er nog velen volgen. Misschien een recordaantal?