2007 - 3 War of the Mosquitoes met vis

Even vooraf

Ron, Arnout en Lee in 2012

Nu ik weer aan deze blog begin, gaat mij het bericht dat Bert me eergisteren (nu 15-3-2013)  stuurde nog even door het hoofd. De afgelasting van het WK meervalvissen 2013. Reden hiervoor is dat ondanks de beloften van de Spaanse gezagsdragers de oevers van de Ebro een plaats blijven waar enorme hoeveelheden vuilnis gedumpt worden en ook aan het doden van karpers en meervallen is nog steeds geen einde gekomen. Toegezegde controles op handhaving van het zich fatsoenlijk gedragen en het hebben van de juiste vergunningen is er niet. Men, de vele Oostblokkers die alles wat ze vangen doodmeppen en in hun vriezers mieteren, waarna ze al hun zooi achterlaten, of de weekend Spanjolen die voor het gemak na een weekendje vissen gelijk even de opgespaarde vuilniszakken of oude wc-potten in het riet of de bossen smijten, gaan ongestoord hun gang, aldus de berichten. Voor de organisatoren van het WK was kennelijk in ieder geval de lol er helemaal af en de sponsoren waren het volledig met hen eens.
Jammer dat we dit jaar geen WK meerval in Spanje hebben en Ron (niet de Ron van Roned, maar de Ron van thecompleatebroangler), zijn titel niet opnieuw kan verdedigen. Voordeel is wel dat hij en z'n maten Lee en Arnout zich ook in 2013 nog wereldkampioen mogen noemen. Gaan we, we hebben al weer bij hem geboekt, eind september toch weer gezellig met de wereldkampioen op stap. Of niet soms. En nu weer verder met onze eigen avonturen.



The morning after (pil)

Spaanse vlieg

De volgende morgen werden we redelijk relaxed wakker, alhoewel niet iedereen goed had geslapen. Menigeen had een behoorlijk droge bek (dat doet het warme Spaanse weer met je), waar een aspirientje in moest en vooral Joep had behoorlijk liggen krabben van de vele steken die hij 's avonds had opgelopen. Maar, schrale troost voor hem, niemand was er ongeschonden afgekomen. Hier moest iets aan gedaan worden, er moest een actieplan worden gemaakt. Dan maar allemaal verkleden als imkers of Toearegs. Bij de gidsen werkte dat immers ook.

Standaardontbijt eitjes, ham en kaas

Na het gebruikelijke ontbijt, veel eieren, ham en kaas, op naar Deltebre.

Chinatown, de farmacia en de Champignon

In het centrum van Deltebre, alhoewel er eigenlijk meer sprake was van lange winkelstraten, zagen we ineens een vrij groot soort "winkel van Sinkel", ofwel, een winkel waar ze eigenlijk van alles hebben, van aftershave tot zebravellen (nep), maar ook vishengels, blinkers etc etc. De winkel werd beheerd door Chinezen en alles was made in China.

Mooi dat ze spotgoedkoop een keur aan kleding hadden die prima geschikt was om ons tegen het muggengeweld te wapenen. Nu nog antimug wat helaas niet in Chinatown te koop was. Wie weet zou de dorpsapotheek iets hebben. Zogezegd zo gedaan stonden we met z'n allen in de farmacia. Geen woord Engels en maak dan maar eens duidelijk wat je precies wil. Na enig handen en voetenwerk en zoemgeluiden kwam ze na enige tijd zoeken met een wit flesje achter de toonbank vandaan. Tja, was dit nu voor vóór of na de steek? Doe daar maar 4 flesjes van. We namen dus de gok dat het stekers weg zou houden, waarmee de apotheek gelijk door de voorraad heen bleek te zijn. Wat ze nog in het Spaans nog als aanvullingen en gebruiksaanwijzingen gaf, weten we tot op de dag van vandaag niet.

Natuurlijk werd op de terugweg ook de voorraad weer aangevuld (helaas dit jaar geen gebraden kippen bij de Champignon) en gingen we eerst weer terug naar onze huisjes.



Cool worden met dorstlessers

Voor het vissen de koelboxen en inmiddels aangeschafte koeltassen vullen met her en der een koelelement (niet teveel, want dat scheelt rode en zwarte blikjes) en nog even een vlotte duik in de pool. Om dorst te voorkomen werd de temperatuur van de blikjes getest. Dat zat na een hele nacht diepvries wel goed.

Daarna, op de afgesproken tijd, de gidsen weer opgepikt bij Rons place. Niet vergeten om de steeds schaarser wordende aasvissen/aaspaling die, als voorheen, alvast weer in 2-en werden verdeeld in de emmers, op te pikken.

Uitzwaaien van boot 1

Het botenritueel was inmiddels bekend, de proviand werd weer keurig verdeeld en ingeladen, waarna de motoren werden gestart. Met zekere blikken vroegen we onze gidsen dat gisteren kennelijk een probeerdag was, met vermeende karper enzo, maar dat we nu toch graag vis wilden vangen. Ze zouden hun best doen.

Boot 1, met de slappe rubberboot (zie foto) ging als eerste weg en de stemming was prima.

We hadden het idee dat er iets serieuzer naar gunstige potentiële plekken werd gekeken dan de 1e visdag, maar dat kan ook het gevoel geweest zijn.

Bert, als 1e geloot op boot 2, in actie

Snel de lijnen weer uit, we werden zelf steeds behulpzamer (op boot 2 werd hulp  verzocht met een repeterend "Alsjeblieft").

Deze dag, na enig wachten, toch response op zowel boot 1 als 2 op de inmiddels zeeeeeeer ervaren aasvissen (paling en karpertjes van zo' n 20 cm). De eerste aanbeten waren een feit!!!

Beet op boot 2

Met een grote grijns nam Bert de hengel van Martin over na de aanbeet op de hengel.  Alhoewel ie redelijk krom stond, was te zien dat ie niet het 2 meter formaat zou halen. Toch lekker dat er eindelijk response was van de meerval.

Op boot 1 was het nog rustig. Dan maar weer een zakkie ships, en peukie of een blikkie.

Ff een chipsbrake

Intussen was Bert flink aan het takelen. Niet achteruit kunnen lopend was de enige remedie lijn pakken, hengel hooghouden en altijd strak houden, intussen vol vuur aangemoedigd door (alsjeblieft) Martin.

De eerste vis was eindelijk binnen. Een mooi, maar niet al te groot exemplaar voor Bert. Wel zijn allereerste meerval ooit, Jezus wat een lelijk glibberig beest.

Bert blij met z'n eerste meerval

Antimuggensprays opbrengen

Intussen werden op boot 1 alweer de eerste voorbereidingen getroffen voor de aanvallen van het insectenlegioen. Ik geloofde op dat moment nog in Autan. Later schakelde ik over in het Spaanse wondermiddel van de farmacia. Wel oppassen met plastic, want dat loste er van op, voor je het wist weer een  gat in de rubberboot.

Anne en Chris blij

De avond viel en toen eindelijk ook activiteit op onze boot. Chris (nietvisser) mocht de eerste binnenhalen, wat geen groot probleem en geen groot exemplaar was. Maar goed. Eindelijk vis en we waren erg blij (vieren met blikjes).

Die avond werden de vangsten bij de huisjes uitgebreid gevierd. We kwamen er zowaar achter dat we ook een jacuzzi op de veranda hadden. Beetje sop erin en bubbelen maar. Deze foto's heb ik maar niet geplaatst, maar tegen betaling is natuurlijk alles mogelijk.

Met elkaar buiten op de veranda heerlijk gerelaxt. Kaartje leggen, nog een duik in de pool, ff in de jacuzzi, rood blikje of toch een zwarte of toch een combi met een Four Roses. Het was een paradijs!