zondag 17 maart 2013

2007 - 4 Meer (aas)vis

Giebels enzo


Omdat we vis hadden gevangen en de aasvissen flink toegetakeld waren gaven de gidsen M&M (dat typt makkelijker) aan dat we morgen mogelijk een probleem zouden hebben. Hoezo probleem, hun probleem toch? Maar goed dat was iets voor de volgende dag.

Die ochtend stonden M&M vrij vroeg voor onze deur. Of we zin hadden om mee te gaan aasvissen vangen. Tuurlijk hadden sommigen daar zin in. De groep werd opgesplitst in een boodschapploeg en een aasvisploeg. We, de aasvisploeg, reden vervolgens braaf achter onze gidsen aan de rijstvelden van de Ebrodelta in. Smalle, maar wel geasfalteerde wegen om de oogstmachines te kunnen houden. Tussen de velden door waren her en der kanaaltjes aangelegd om het waterpeil goed op orde te houden. Het werd op ingenieuze wijze van de Ebro afgetapt. Nou, daar zouden ze dus zitten. Vooral giebels. WTF zijn giebels. Daar zouden we snel achter komen. We kozen een stek aan een van de hoofdkanaaltjes. Redelijk breed en een goede diepte (ik had peilloodjes mee).
Lekker hengelen naar de giebels.
Al snel een emmer vol
M&M hadden maden meegenomen en een stuk of wat gewone huis en tuin witvishengeltjes. We gooiden in en voor me het wisten bungelden de eerste vissen al aan de lijnen. Leuk werk, prima lengte om aasvis te spelen en inderdaad, voorns met een snor, ofwel giebels, een soort van karperachtige. Sterke vis die het goed volhoudt onder de kevlar onderlijn. Het wemelde er van. De aasemmers vulden zich snel. Tussendoor werden zelfs kleine meervalletjes en echte karpers gevangen. We vermaakten ons daar prima en het aasvissenprobleem bestond niet meer.

Terug naar het grote werk

Terug naar de Ebro. We kregen al meer ervaring in het plaatsen van alle hengels en proviand, zodat het vertrek een stuk minder knullig ging dan in het begin. We begonnen iets eerder dan de voorgaande dagen, zodat we die avond fatsoenlijk konden eten in, hadden we bedacht, een van de betere etablissementen.
We vonden een fraaie stek dicht bij een van de eilanden in de Ebro. Deze was zelfs bewoond en er stond een fraai huis. In onze gedachten zagen we ons al iedere dag even een hengeltje uitgooien.
Mooi huis op het Ebro-eiland

Boot 2 ging een stukje verderop liggen en vlot hadden we hengels uit.
Het was mijn beurt en best wel gespannen tuurde ik naar de onrustige dobbers. Verse vis hield ze voortdurend in beweging. Op een van de lijnen hadden we, volgens ons té grote aasvis (dat dit een kleintje was kwamen we in 2009 wel achter) , die zelfs in staat was om de dobber zo nu en dan heel kort even onder te trekken.
Mooie dril met gidstips
Op een gegeven moment toch duidelijk veel meer lawaai dan gebruikelijk. Weg dobber en kort daarop begon de rail te tikken.
Mijn rikketik ging flink te keer. Ik pakte de hengel in mijn zweterige handen en dacht, zoals je ook bij een aanbeet van een snoek denkt, nu heeft ie 'm wel gekeerd en goed in z'm muil. Railslip over, voorzichtig strak draaien, contact voelen....Het jawsgevoel maakte zich van me meester, duizend dingen schieten door je gedachten. Is ie groot? Moet ik al slaan? Ligt mijn fototoestel klaar? Zijn er genoeg rode blikjes? Vangen we hierna nog 2 zodat ik weer aan de beurt ben? Is het zwembad niet te koud?  En meer van die onzin. Niks hengel overgeven aan de gids zodat hij 'm aanslaat, deze is voor Anne! Sowieso was hij sympathiek, met z'n mooie blonde kop met lang haar, 20 jaar jonger en z'n goddelijke sixpack iemand voor ons om eigenlijk een hekel aan te krijgen. Maar goed, hij moedigde me aan om nu te slaan en pats. Hangen! Heerlijk weer zo'n dril. Heerlijk weer zo'n prachtige lelijke vis.
Prachtige lelijke meerval

Een paar blikjes later, van de muggen hadden we nauwelijks meer last vanwege het enge apothekerspul, was het de beurt aan Henk.
Ook hij sloeg zelf aan en voelde dat het geen echte deurmat was. Toch spannend weer.
Henk aan de dril

Trots showt Henk zijn vangst
Geen lange dril, dus geen spierpijn voor Henk. Maar vis is vis en vangen is vangen.

Het duurde niet lang of Chris was weer aan de beurt. Zo was het lekker vissen!
Draaien Chris!
Ook deze was niet zo groot, maar de lol was er niet minder om. Alle vissen werden met veel gejoel en lawaai,  ook om boot 2 te intimideren, uitgebreid begroet.
Boot 2 reageerde nog luider bij iedere potentiële aanbeet, vangst of rondje blikjes.
Het was zowaar weer mijn beurt. Dit was nog nooit vertoond. Zou het er nog van komen? Tijd was er nog...
Tik. Tik, tik. Stil....Tik. Grrrrrrrrrrr en daar ging de rail.
In het donker is het behoorlijk werken. Je ziet geen lijn en moet puur op je gevoel de lijn strak houden. Shit hij pakt weer lijn. Hoe ver liggen we van de kant? Lagen daar ook bomen of veel riet? Na een tijdje denk je dat je 'm hebt, maar dat zijn maar schijnbewegingen deze jongen stelde me gewoon op de proef. Ben jij het waard dat jij  mij vangt? Kennelijk wel. Na een lange dril dook de knaap vermoeid en samen moegestreden op bij de bootrand. Professioneel werd de behoorlijke knaap binnen getild en vervolgens onthaakt.
Operatie meerval

Showtime. Kijk mij eens glunderen, wat een gevoel. Dit wil je, hiervoor kom je, steekmuggen deden er niet meer toe. Foto's maken en glimmen van plezier.
Glunderen van plezier

Gelukkig werd ook op boot 2 vis gevangen. Zou anders toch lullig zijn. Wij met stoere verhalen en zij louter lekgeprikt, maar dat viel gelukkig mee.
Johan in actie.


Enkele mooie sfeerbeelden van Johan en Joep in actie én natuurlijk de vangsten.
Even tillen Johan
Joep is terecht trost op deze glibber
 Er was genoeg vis deze avond, we waren tevreden.
Op  naar onze huisjes en klaar maken om heerlijk te gaan eten. De vislucht werd afgespoeld. Fresh up op de snoet en klaar is Kees.

Heerlijk bikken

We bestelden gewoon wat we lekker vonden. Qua prijs viel het 200% mee. Heerlijk! Het werd een hele gezellige avond en de buikjes werden meer dan vol en rond.


 Moe
          en
                 voldaan
                                 kropen
                                                we
                                                        in
                                                                onze nestjes........









Geen opmerkingen:

Een reactie posten